سایت کتابخانه دانشکده سلامت و دین

کتاب «نگرش و ایمان در تربیت دینی» تألیف هادی رزاقی در سال 1387 از سوی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی6 در 207 صفحه به چاپ رسید.

ایمان دینی، برترین معیار راستی و کژی در مسیر انسان شدن، و نزدیکی آدمی با حقیقت انسانیت به اندازه بهره‌مندی‌اش از ایمان است.

از سویی، ایمان به همراه تقوا و عمل صالح، و روشن‌بینی در مسیر، جدایی حق از باطل و محبوبیت را در میان خلق برای آدمی به ارمغان می‌آورند و از سوی دیگر نگرش‌ها، بر شیوه فکر کردن، جمع‌بندی اطلاعات و پردازش آن‌ها‌ اثر می‌گذارند و به‌عنوان طرح ذهنی، چهارچوب‌هایی را برای شناخت و سازمان‌دهی اطلاعات در خصوص مفاهیم، موقعیت‌ها و حوادث فراهم می‌کنند و از همه مهم‌تر تا حدود زیادی بر رفتار انسان اثر می‌گذارند.

نگاهی به دو مفهوم ایمان و نگرش، شباهت، ارتباط و تعاملی را بین آن‌ها آشکار می‌کند که ممکن است  این شباهت و ارتباط، موجب این توهم شود که ایمان همان نگرش است و تفاوتی بین آن‌ها نیست. ازاین‌رو، هدف نویسنده این کتاب، بررسی و تحلیل مجدد مفاهیم نگرش، ایمان، مقایسه‌ آن دو و بیان اثرهای هر کدام بر دیگری است.

این کتاب سه فصل دارد که عبارت‌اند از:

یکم: تعریف و تحلیل مفاهیم ایمان و نگرش؛

دوم: سازوکار شکل‌گیری و نیرومندی ایمان و نگرش؛

سوم: رابطه ایمان و نگرش با رفتار.

در واقع، موضوع اصلی این کتاب بررسی تأثیر نگرش‏ها، باورها و ایمان در شکل‏گیری شخصیت انسان و به طور خاص در تربیت دینی است. نویسنده به روان‌شناسی ایمان و ارتباط آن با دیگر پدیده‏های روان می‏پردازد و بر مبنای معارف اسلامی و اصول و یافته‏های روان‌شناسی از شکل گرفتن رفتارهای انسان بر اساس ایمان بحث می‏کند. این تأثیر بعد آموزشی و تربیتی نیز دارد و می‏توان بر پایه مشخصات این تأثیر، راهکارها و روش‌های تربیت دینی را توسعه و تعمیق بخشید.

گفتنی است که شناخت مفاهیم و عوامل تقویت یا تضعیف ایمان و نگرش در این کتاب، افزون بر مراجعه به قرآن، روایات و منابع مربوط در روان‌شناسی اجتماعی، بر تحلیل‌ها و بررسی‌های ذهنی و عقلی متکی است.